black flower(p,71)

black flower(p,71)

تهیونگ سرش رو چرخوند و با جونگ کوک که با چشمای ریز شده بهش زل زده بود. چشم تو چشم شد.

به پسر بزرگتر چشم غره ای رفت.

چه مرگش بود؟

چرا این شکلی و اینقدر عجیب نگاه می کرد؟

***********
زندگی جونگ کوک یه آشفتگی کامل بود.

شیومینی که خودش رو نامزدش میدونست و تو همه ی کاراش سرک می کشید.

پدرش که مدام بهش فشار می آورد و سعی داشت زودتر مراسم ازدواجش رو با اون امگای لوس برگذار کنه و مادرش با اینکه دلیل مشخصی نداشت اما مخالف همسرش آقای جئون بود و تمام‌ تلاشش رو میکرد که این ازدواج سر نگیره.

موبایلش برای پنجمین بار توی اون روز زنگ خورد.

بازم مادرش...

احتمالا میخواست یه بار دیگه همه ی اون حرف های هر روز رو بهش گوشزد و تکرار کنه.

با اکراه جواب تماسش رو داد.

جونگکوک : سلام مامان.

با لحن ناراحتی گفت حتی سعی در مخفی کردنش هم نکرد.

م/ ج :سلام جونگ کوک... حالت چطوره؟

با اینکه سه ساعت پیش هم رو دیده بودند برای شروع مکالمه این سوال رو پرسید.

جونگکوک:مامان داشتم غذا می خوردم چی لازم داری؟