نه نگران نباش

نه نگران نباش!
از کنارت که رد میشوم
طور عجیبی ادای غریبی در می آورم
که خودم هم شک میکنم
این تپیدن هایه نا منظم قلب و
این آشوب دلم برای توست
نگران نباش!
از کنارت که رد میشوم
طوری دندانهایم را روی هم میفشارم
که دهانم غلط کند به اعتراف
دوست داشتنت باز شود
و دستانم را طوری درون جیبهایم حبس میکنم
که به شوق گرفتن دستهایت از تنم جدا نشود
نگران نباش!
هیچ کس نخواهد فهمید
این آبادیه از درون ویران
تمام حجم درونش را
وقف داشتنت کرده است
نه لطفاً نگران من هم نباش
خوب بودن را خوب بلد شده ام بازی کنم!