زن که باشی

زن که باشی.....
نمیتوانی موقع غمت به خیابان بروی وسیگاری آتش بزنی ودود شدن غم هایت راببینی..
زن که باشی غمت راپنهان میکنی پشت نقاب آرایشت وبارژلبی قرمزخنده رابرای لب هایت اجباری میکنی....
آن وقت همه فکرمیکنندنه دردی است ونه غمی وتنهانگرانیت پاک شدن رژلبت است......
زن که باشی باید مردانه غم بخوری...