هنوزم قدم زدن توی هوای دو نفره برام لذت بخشه

هنوزم قدم زدن توی هوای دو نفره برام لذت بخشه
با این که اولش دلتنگی و تداعیِ خاطره هاست، اما بعدش یه احساس خالی بودن میاد سراغم…
یه جور حسی که انگار همه چیز از ذهنم پاک شده..
انگار هیچ چیزی در گذشته اتفاق نیفتاده و هیچ اتفاقی هم الان قرار نیست بیفته.
میشه گفت فراموشی
شایدم یه بی تفاوتیه مطلق…