●○•
●○•
🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 ۱
#آیه_های_جنون
#قسمت_چهارم
#بخش_دوم
وارد آشپزخانہ شدم و بہ سمت گاز رفتم:تازہ محیط ڪار بابا طورے نیس ڪہ بد بشہ!براش ناهارم میبرم.
مادرم پشت میز غذا خورے نشست و گفت:جے بگم؟!من ڪہ حریف تو نمیشم!
بہ سمتش رفتم و گونہ اش را بوسیدم:قوربونت برم ڪہ انقد حرص میخورے!
دوبارہ بہ سمت گاز رفتم،در قابلمہ را برداشتم و نگاهے بہ هویج پلو انداختم.
ظاهر و بویش وسوسہ ام ڪرد دوبارہ بخورم!
از ڪابینت ڪنارے گاز ظرف شیشہ اے در دارے برداشتم و مشغول ڪشیدن غذا شدم.
مادرم دستش را زیر چانہ اش گذاشتہ بود و تماشایم میڪرد.
قانون ها داشت تغییر میڪرد.
با این ڪارها در نظر خانوادہ،علناً اعلام جنگ گردہ بودم!
من دنبال جنگ نبودم.
دنبال حقم بودم.
تصمیم گرفتم اسلام خودم را اجرا ڪنم!
🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸
نگاهے بہ مغازہ هاے جور واجور انداختم و وارد پاساژ شدم.
پدرم در یڪے از پاساژهاے متوسط تهران پارچہ فروشے داشت.
نایلون ظرف غذا را در دست راست گرفتہ بودم.
آرام راہ میرفتم،دست چپم را ڪمے بالا آوردم و نگاهے بہ ساعت مچے سادہ ام انداختم،دو دقیقہ بہ سہ ماندہ بود.
با چشم دنبال مغازہ ے پدرم میگشتم.
پاساژ تقریبا خلوت بود.
از ڪنار دو زن عبور ڪردم و بہ چند قدمے مغازہ ے پدرم رسیدم.
رو بہ روے در ایستادم.
پدرم را از پشت شیشہ دیدم ڪہ پشت میز ایستادہ بود و در حالے ڪہ سرش پایین بود با تلفن صحبت میڪرد.
وارد مغازہ شدم،پدرم متوجہ نشد.
با ذوق بہ پارچہ هاے رنگے نگاہ ڪردم،بهانہ ام براے آمدن بہ مغازہ همین پارچہ ها و ناهار بود!
اما نیت اصلے ام این بود ڪہ بہ پدرم بگویم من ڪارے ڪہ درست بدانم را انجام میدهم و پاے بند قانون هاے الڪے نیستم!
این جواب سیلے یڪ هفتہ پیش بود!
پدرم سرش را بلند ڪرد،با تعجب بہ من زل زد!
سریع با لبخند گفتم:سلام بابا مصطفے! خستہ نباشے!
پدرم با چشمان گرد شدہ نگاهم ڪرد،ڪم ڪم اخمانش درهم رفت!
سریع با فرد پشت خط خداحافظے ڪرد و گوشے تلفن را گذاشت!
بدون مقدمہ گفت:تو اینجا چے ڪار میڪنے؟!
بہ سمت میز رفتم،در حالے ڪہ نایلون را روے میز شیشہ اے میگذاشتم گفتم:سلام ڪردم بابا جون!
سرم را بلند ڪردم و بہ پدرم چشم دوختم:جواب سلام واجبہ ها.
پدرم چندبار پلڪ زد و گفت:خب سلام!
باز اخمانش درهم رفت:اینجا چے ڪار میڪنے؟!
نایلون را باز ڪردم و ظرف غذا را بیرون آوردم:براتون ناهار آوردم!
سپس بہ قفسہ ے پارچہ ها نگاهے انداختم و ادامہ دادم:یڪم پارچہ ام میخوام.
_آیہ با من سر جنگ انداختیا!ڪارایے ڪہ خوشم نمیادو انجام میدے!
بدون توجہ بہ منظور حرفش گفتم:شما از ناهار خوردن بدتون میاد؟!
پدرم پوفے ڪرد و گفت:نہ خیر!خوشم نمیاد بیاے اینجا!
نگاهے بہ اطراف انداختم و گفتم:اینجا مگہ چشہ!
پدرم چشم غرہ اے رفت و چیزے نگفت!
چند لحظہ بعد با دقت بہ شالم نگاہ ڪرد!
عصبے گفت:این چہ رنگیہ پوشیدے؟!
نگاہ ڪوتاهے بہ شالم انداختم و سپس بہ پیراهن
پدرم.
_رنگ پیرهن شماس!
دروغ است بگویم صبح ندیدم چہ پوشید!
از قصد شال هم رنگ پیراهنش را انتخاب ڪردم ڪہ اگر چیزے گفت بگویم براے او هم بد و حرام است!
زمانے ڪہ از خانہ خارج میشدم هم مادرم متوجہ شد و گفت"میترسم چندوقت دیگہ بگم آیہ دست شیطونو از پشت بستے!"
پدرم نفس عصبے اے ڪشید و زید لب گفت:لااللہ الااللہ!
توجهے نڪردم و رفتم پشت میز.
مشغول تماشا ڪردن پارچہ ها شدم.
پدرم با تن صدایے تقریبا بلند گفت:چرا انقد خیرہ سر شدے؟!
دستے بہ یڪ طاقہ پارچہ ے گل گلے صورتے ڪشیدم و گفتم:چرا خیرہ سر؟! بخاطرہ اینڪہ براتون ناهار آوردم یا شال هم رنگ پیرهنتون پوشیدم؟!
میدانستم اینطور برایم جوابے ندارد!
نمیتواند دلیل بیاورد!
راہ را بہ ڪوچہ ے علے چپ ڪشاندم:بابا این پارچہ ها رو میشہ براے چادر نماز و سجادہ استفادہ ڪرد؟
جوابے نداد!
بہ پارچہ ے بعدے دست ڪشیدم،ناگهان صداے جا افتادہ اے گفت:سلام آقاے نیازے!
آرام برگشتم.
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram: leilysoltaniii
•○●
https://t.me/joinchat/AAAAAEkU1CC-SvlAqrtMYg
🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 ۱
#آیه_های_جنون
#قسمت_چهارم
#بخش_دوم
وارد آشپزخانہ شدم و بہ سمت گاز رفتم:تازہ محیط ڪار بابا طورے نیس ڪہ بد بشہ!براش ناهارم میبرم.
مادرم پشت میز غذا خورے نشست و گفت:جے بگم؟!من ڪہ حریف تو نمیشم!
بہ سمتش رفتم و گونہ اش را بوسیدم:قوربونت برم ڪہ انقد حرص میخورے!
دوبارہ بہ سمت گاز رفتم،در قابلمہ را برداشتم و نگاهے بہ هویج پلو انداختم.
ظاهر و بویش وسوسہ ام ڪرد دوبارہ بخورم!
از ڪابینت ڪنارے گاز ظرف شیشہ اے در دارے برداشتم و مشغول ڪشیدن غذا شدم.
مادرم دستش را زیر چانہ اش گذاشتہ بود و تماشایم میڪرد.
قانون ها داشت تغییر میڪرد.
با این ڪارها در نظر خانوادہ،علناً اعلام جنگ گردہ بودم!
من دنبال جنگ نبودم.
دنبال حقم بودم.
تصمیم گرفتم اسلام خودم را اجرا ڪنم!
🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸
نگاهے بہ مغازہ هاے جور واجور انداختم و وارد پاساژ شدم.
پدرم در یڪے از پاساژهاے متوسط تهران پارچہ فروشے داشت.
نایلون ظرف غذا را در دست راست گرفتہ بودم.
آرام راہ میرفتم،دست چپم را ڪمے بالا آوردم و نگاهے بہ ساعت مچے سادہ ام انداختم،دو دقیقہ بہ سہ ماندہ بود.
با چشم دنبال مغازہ ے پدرم میگشتم.
پاساژ تقریبا خلوت بود.
از ڪنار دو زن عبور ڪردم و بہ چند قدمے مغازہ ے پدرم رسیدم.
رو بہ روے در ایستادم.
پدرم را از پشت شیشہ دیدم ڪہ پشت میز ایستادہ بود و در حالے ڪہ سرش پایین بود با تلفن صحبت میڪرد.
وارد مغازہ شدم،پدرم متوجہ نشد.
با ذوق بہ پارچہ هاے رنگے نگاہ ڪردم،بهانہ ام براے آمدن بہ مغازہ همین پارچہ ها و ناهار بود!
اما نیت اصلے ام این بود ڪہ بہ پدرم بگویم من ڪارے ڪہ درست بدانم را انجام میدهم و پاے بند قانون هاے الڪے نیستم!
این جواب سیلے یڪ هفتہ پیش بود!
پدرم سرش را بلند ڪرد،با تعجب بہ من زل زد!
سریع با لبخند گفتم:سلام بابا مصطفے! خستہ نباشے!
پدرم با چشمان گرد شدہ نگاهم ڪرد،ڪم ڪم اخمانش درهم رفت!
سریع با فرد پشت خط خداحافظے ڪرد و گوشے تلفن را گذاشت!
بدون مقدمہ گفت:تو اینجا چے ڪار میڪنے؟!
بہ سمت میز رفتم،در حالے ڪہ نایلون را روے میز شیشہ اے میگذاشتم گفتم:سلام ڪردم بابا جون!
سرم را بلند ڪردم و بہ پدرم چشم دوختم:جواب سلام واجبہ ها.
پدرم چندبار پلڪ زد و گفت:خب سلام!
باز اخمانش درهم رفت:اینجا چے ڪار میڪنے؟!
نایلون را باز ڪردم و ظرف غذا را بیرون آوردم:براتون ناهار آوردم!
سپس بہ قفسہ ے پارچہ ها نگاهے انداختم و ادامہ دادم:یڪم پارچہ ام میخوام.
_آیہ با من سر جنگ انداختیا!ڪارایے ڪہ خوشم نمیادو انجام میدے!
بدون توجہ بہ منظور حرفش گفتم:شما از ناهار خوردن بدتون میاد؟!
پدرم پوفے ڪرد و گفت:نہ خیر!خوشم نمیاد بیاے اینجا!
نگاهے بہ اطراف انداختم و گفتم:اینجا مگہ چشہ!
پدرم چشم غرہ اے رفت و چیزے نگفت!
چند لحظہ بعد با دقت بہ شالم نگاہ ڪرد!
عصبے گفت:این چہ رنگیہ پوشیدے؟!
نگاہ ڪوتاهے بہ شالم انداختم و سپس بہ پیراهن
پدرم.
_رنگ پیرهن شماس!
دروغ است بگویم صبح ندیدم چہ پوشید!
از قصد شال هم رنگ پیراهنش را انتخاب ڪردم ڪہ اگر چیزے گفت بگویم براے او هم بد و حرام است!
زمانے ڪہ از خانہ خارج میشدم هم مادرم متوجہ شد و گفت"میترسم چندوقت دیگہ بگم آیہ دست شیطونو از پشت بستے!"
پدرم نفس عصبے اے ڪشید و زید لب گفت:لااللہ الااللہ!
توجهے نڪردم و رفتم پشت میز.
مشغول تماشا ڪردن پارچہ ها شدم.
پدرم با تن صدایے تقریبا بلند گفت:چرا انقد خیرہ سر شدے؟!
دستے بہ یڪ طاقہ پارچہ ے گل گلے صورتے ڪشیدم و گفتم:چرا خیرہ سر؟! بخاطرہ اینڪہ براتون ناهار آوردم یا شال هم رنگ پیرهنتون پوشیدم؟!
میدانستم اینطور برایم جوابے ندارد!
نمیتواند دلیل بیاورد!
راہ را بہ ڪوچہ ے علے چپ ڪشاندم:بابا این پارچہ ها رو میشہ براے چادر نماز و سجادہ استفادہ ڪرد؟
جوابے نداد!
بہ پارچہ ے بعدے دست ڪشیدم،ناگهان صداے جا افتادہ اے گفت:سلام آقاے نیازے!
آرام برگشتم.
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram: leilysoltaniii
•○●
https://t.me/joinchat/AAAAAEkU1CC-SvlAqrtMYg
۹.۰k
۲۸ اسفند ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.