در هر محفل که نور ریزد

در هر محفل که نور ریزد
پرتاو فشان گرد ام
به گرده شمع رخسار تو
مثال پروانه خواهم سوخت
من آخر از غم ات ای ماه رو
دیوانه خواهم شد
چو مثال مجنون در گوش ای
خاک خواهم شد🕊️
دیدگاه ها (۱)

یکی از عقل خود می بافنددگر تهمت می بافدبیا تا این داوری ها ر...

این غم بی اختیار مرا با بغض رها نمی کنداز منو و ناله های من...

صد گفتنی دارم در گلوناگفتنی آزار اوست اگر شد روزیدر گفت‌وگو ...

ای روح در این جان و طنمهم مرحمی و خون در طنمتا به کی شکایت ه...

ستاره ام،ستاره،نور کوچکی در آسمان سیاه و تاریک فضا.فضایی ظلم...

فراز مردانی

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط