از خودم می پرسم ... با چه حالی برگردم خانه ... رو به آسمان می کنم ... حتی یک ستاره هم در آسمان نیست. ... گریه ام بیش تر و بیش تر می شود. ... امیدم از همه جا نا امید شده. ... کاش کسی جایی منتظرم باشد... این آرزوی زیادی است؟
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.