من هرگز توان توهین کردن ندارم از همان اولش هم نداشتم

من هرگز توان توهین کردن ندارم، از همان اولش هم نداشتم.
توهین کردن هم، توان می‌خواهد، درست مثل شلیک کردن،
درست مثل اسلحه را روی پیشانی آدم‌ها گذاشتن
و ماشه را بی هیچ تردیدی، چکاندن...

توهین کردن هم بلدیت می‌خواهد، که من فاقد آنم! بارها شده با سکوتم، حق خودم را پایمال کرده‌ام، ولی جسارت ایستادن و دفاع کردن نداشته‌ام، چون فرد مقابلم مجهز به سلاح‌ توهین و بی‌انصافی بوده و من قادر به مقابله به مثل با او نبوده‌ام.

سخت است بایستی، نگاه کنی، بشکنی، لبریز شوی اما تمام حرف‌ها و منطقت را توی خودت بریزی، سخت است ولی من این سخت بودن را ترجیح می‌دهم به آدمِ بدی شدن! من این سخت بودن را ترجیح می‌دهم به شب را با عذاب خوابیدن...

آدم‌های نابلد، اسلحه هم به دست بگیرند، از پسش بر نمی‌آیند،
آدم‌های نابلد، هدف‌گیری هم بلد باشند، دلش را ندارند،
آدم‌های نابلد، از همان اول، به آخرش فکر می‌کنند.
آدم‌های نابلد، به جای همه، به خودشان آسیب می‌زنند...

#نرگس_صرافیان_طوفان



#خاص
دیدگاه ها (۲۴)

ده فرمان حضرت #حافظ .۱) زلف بر باد مده۲) ناز بنیاد مکن ۳) می...

روزی خواهم آمد؛ و پیامی خواهم آورد. در رگ‌ها، نور خواهم ریخت...

دلت را به دلِ خیابان بزنبا بی‌خیالیِ جاده همراه شوفراموش کن ...

توبه ڪردم ڪه قلم دست🌸 نگیرم اماهاتفی گفت ڪه این بیت شنیدن دا...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط