گر درختی از خزان بی برگ شدیا کرخت از سورت سرمای سختهست امیدی که ابر فَروَدینبرگ ها رویانَدَش از فَرِّ بختبر درخت زنده بی برگی چه غموای بر احوال برگ بی درخت...