بس ن دل دیوان او رفت از این خان

بس ڪن دلِ دیوانہ او رفتہ از این خانہ
پا در گل و در گیــری او رفتہ چـو پروانہ

آرام و قــرارت او سرگرمی و ڪارت او
نہ نیست "نگارت" او شــد دلبــرِ بیگانہ

مُردی و رڪب خوردی خود را عبث آزردی
دل را بہ خطا بردی ویران شــده ڪاشانہ

بیھوده چہ میخواهی درحسرت وگمراهی
یڪ روز چنیــن ماهی او پر زد از این لانہ

افسردگی ات از چہ دل مردگی ات ازچہ
آزردگی ات از چہ بـس ڪــن دلِ دیوانہ

بس ڪن دلِ دیوانہ …