مژه هایم یکدیگر را در اغوش می کشند و روشنی چشمانم غروب می کند ، در خوابی به اسم افکارم فرو می روم این خواب نتیجه اش بیداری است اما من در خواب هایم نیز بیدار اندیشیدم و به فردا نگاه کردم بزرگترین اشتباه من نیز همین بود در گذشته ماندم و به اینده امید داشتم در حالی که از حالِ خود غافل شدم و فکر کردم نام این روز ها روزمرگی است افسوس که من دورانی از جوانیم را باختم اما باخت خود شروعی برای پیروزی است
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.