به دو زلف یار دادم دل بی قرار خود را.

به دو زلف یار دادم دل بی قرار خود را.
چه کنم سیاه کردم همه روزگار خود را.

شبی ار به دستم افتد سر زلف یار با او.
همه موبه مو شمارم غم بی شمارخود را