یاد دارم در غروبی سرد سرد

یاد دارم در غروبی ســــرد ســــــرد...

میگــذشت از کوچـــــه مـــا دوره گـرد

داد میزد:کهــــــنه قالــــی میــــــخرم

دسته دوم جنــس عالــــی میــــخرم

کاســــه و ظــــرف سفالی میــــخرم

گـــــر نداری کوزه خالــــی میـــــخرم

اشک در چشــــمان بابا حلقه بــست

عاقبت آهی کشید بغضش شکـست

اول ماه است و نان در سفره نیـست

ای خدا شکرت ولی این زندگیست؟!

بوی نـــان تـــازه هوشــش برده بــود

اتـــفاقـــا مـــــادرم هـــم روزه بــــــود

خــــواهـــــرم بی روسری بیرون دوید

گفت اقــــا "سفره خالی" میخرید؟؟