خدا ، خدای نشدن های غیر ممکن است، پس چرا بی حالم؟

خدا ، خدای نشدن های غیر ممکن است، پس چرا بی حالم؟
این روزها ، روزهای آزمایش الهی اوست یا من خطایی کرده ام؟ شاید هم توان کنترل کردن را از دست داده ام؟!
اما چه صبورانه ایستاده و ادامه میدم؟
از فریاد ظلمی ، دیشب چنان فریاد زدم که تارهای صوتی ام بدتر شد، مثل زمانیکه باران میبارد و فیوز میپرد و با یک جرقه ،همه جا آتش بس میشود، صدایم خاموش شد، دلگرفته و خسته و نگران ، خدایا چه میشود؟
این اندوه لباس شبم شده بود، اما من به خدایی ایمان دارم که به من آرامش پس از باریدن باران عطا کرده است، خدایی که به من قدرت ها و دانش های بسیار داده است .
راستش را بگویم این روزها دیگر از پس اسنپ گرفتن و هزینه راه بر نمی آیم، توان خریدن ماشین هم ندارم، با اتوبوس هم نمیشود، تنم جان ندارد، باور کن بهانه نمیگیرم، دارم لِه میشم زیر چرخ دویدن های بی ثمر !
فقط برای دلم ، میدوم .... اما مدتیست که با ذهنم خسته شده، گفتم به اینجا پناه بیاورم، شاید قلم برایم معجزه ای کرد.
دلم خدا را میخواهد، دلم میخواهد به سمتش بشتابم و دقیقا کنارش آرام بگیرم، جایی که جز او هیچ نباشد، و فقیر از ثروت دنیا نباشم!

یا الله، پناهم بده.
یا الله ، پناهم باش.
قلبم بزرگ شده به اندازه تمام جانم و ، گرفته !
تمام جانم گرفته ، یا الله!
کمکم کن، یا رب العالمین.
#الهه_فاخته
@elahe_fakhteh

.
.
.
.
.