ما مجبوریم به انتخاب،

ما مجبوریم به انتخاب،
به انتخاب زندگی کردن
که اگر زندگی با ما نساخت و انطوری که دوست دارد و ما دوست نداریم با ما تا کرد؛ انتخاب کنیم که بسازیم.
که اگر پایمان سست شد و لیز خوردیم و نقش بر زمین شدیم
انتخاب کنیم که دوباره سرپا بایستیم و به تمام آنهایی که زمین خوردنمان را خندیدند، لبخند بزنیم.
ما مجبوریم که انتخاب کنیم که شب ها حتی اگر خواب به چشم هایمان نیامد٬ خودمان را به خواب بزنیم
که صبح ها اگر دوست نداشته باشیم از تخت کنده شویم، کنده شویم
که سر کار برویم تا یک تکه نان بیاوریم تا بخوریم، بخوریم تا زنده بمانیم
که دوباره به احترام آنهایی که دوست مان دارند، به جبر، زندگی کردن را انتخاب کنیم.😏