چه دنیای عجیبی است این دنیای مجازی...

چه دنیای عجیبی است این دنیای مجازی...
مجازی است و در عین حال مملو از انسان های واقعی...
اما؛
خنده هامان، شکلک
گریه هامان، شکلک
و خودمان تنها یک عکس...
بیصدا حرف می زنیم
بیصدا فریاد می زنیم
بیصدا گریه می کنیم
و بیصدا می شکنیم!
گاهی ندیده رفاقت می کنیم
ندیده وابسته می شویم
ندیده دل می بندیم
و ندیده دلتنگ می شویم!
و هیچ کس وابستگی و دلتنگی ما را حس نمی کند!

کسی که میرود دیگر میرود
نه میتوانی به پایش بیفتی و دنبالش بروی و نه او اشک هایت را می بیند تا کمی به خود آید...
در این دنیا آدم ها زود گم می شوند!
آری، اینچنین است دنیای مجازی