آن روزها پیراهنم بودی

آن روزها پیراهنم بودی
یک روز کامل بر تنم بودی
از کوچه‌ام هرگاه می‌رفتی
با سایه‌ی من راه می‌رفتی
ای کاش در پایت نمی‌افتاد
این بغض‌های لخت مادر زاد
ای کاش باران سیر می‌بارید
از دامنت انجیر می‌بارید
در امتداد این شب نفتی
سقط جنونم کردی و رفتی
دیدگاه ها (۱)

چه دنیای عجیبی است این دنیای مجازی... مجازی است و در عین حال...

.از بالا رفتن نمی ترسم، ولی از پایین آمدن چرا.برای بالا رفتن...

باید به پادشاه تایلند بگن جرثقیلاشو چک کنه... خدای نکرده اون...

ینی خاااااااااعک تو اقبالم -_-حالا چکار کنم که عشق ندارم برا...

‍ ‍ 🌱🍂🌱🕊🌱🌸🍂🌿🍃🌿🍂🕊🌿🌱🍂🌸 ‌‌‌‌بی تو این شهر برایم قفسی دلگیر استش...

‏‍خسته جانی هستمکه تنم رنجور ناملایمات زندگی ستاز روزهای سخت...

#پیرمرد ی تمام عمرش را بین #بازار و #کوچه سر می کردهرکسی بار...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط