آه معشوقه رنگ من زرد است

آه معشوقه! رنگ من زرد است
این غزل ماجرای یک مرد است

من مریضم، کمی تبم بالاست
عشق، شرح هزار و یک درد است

یخ زده طبع شعریم انگار
ذوق من مرده؟ یا هوا سرد است؟

زده ام بس قدم ز دوری تو
شده ام چون سگی که ولگرد است

همه کائنات زوجند و
قسمتم چون خدای خود فرد است

مشتعل باختی! گلایه نکن
زندگی مثل تخته نرد است