بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت اول :
خیر،این شعارها، هم دینسازی است و هم ضد دین خدا وهم ضد ارزش ها و کمالات بشری! یک چوب خشک نیز مردمآزاری ندارد و چه بسا فایده ها نیز داشته باشد، آیا این یعنی دینداری؟!
مقصود شاعرنیز این بوده که بگوید: گناه مردمآزاری، بیشتر از این کار هاست که البته مثال درست و جامعی نیز نیاورده است.
آیا وقتی در حدیث میفرماید: گناه ریختن آبروی مؤمن، بزرگتر از تخریب کعبه، خرد کردن خرابه و به آتش کشیدن سنگهایش میباشد، یعنی تخریب کعبه وبه آتش کشیدن آن جایز است؟!
الف)-پس، غلط بزرگی کرده است، آن که با سوء استفاده و تفسیر به رأی، دستور العمل صادر نموده که: مِی بخور، منبر بسوزان، مردم آزاری نکن! و تحریف دین کرده، آن که میگوید دین و دینداری، یعنی همین!این تحریفات و عوامفریبیها، که سبب انحرافات اعتقادی و رفتاری می گردد، خود از بزرگترین مصادیق مردم آزاری میباشد!
شرابخواری، اگر ضرری به جامعه نرساند نیز ظلم به خویشتن است و به آتش کشیدن منابر هم که بزرگ ترین ظلم به جامعه است و کار کفار عنود و مغول صفتتان سنّتیِ گذشته و مدرن امروزی میباشد.
ب) -چنان که حضرت امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام فرمودند: أَوَّلُ اَلدِّينِ مَعْرِفَتُهُ -(نهج البلاغه، خطبه 1)، یعنی ابتدا و گام نخست دین،شناخت خداوند متعال است،و البته گام بعدی، ایمان به آن شناخت می باشد و گام بعدی، بندگی و اطاعت خداوند سبحان می باشد.
دین خدا،مانند پراگماتیسم،صرفاً عملگرا نیست که فقط به شکل ظاهری اعمال اهمیت دهد؛ هر چند که در شکل صوری نیز هیچ عاقلی نمی گوید: مِی بخور، منبر بسوزان!
پ) - آدمی متشکل از روح و جسم است متشکل از عقل و نفس است؛ پس ابتدا جهانبینی، باورها و اعتقادات او مهم و تأثیرگذار هستند و سپس اعمال او. چنان که در اعمال نیز نیت مقدم است و نیت برای عمل، به منزله روح است برای جسم.
ت)- از جمله اوامر الهی که عقل نیز آن را تصدیق نموده و حتی به آن تعظیم می کند، این است که ظلم نکن نه به خودت و نه به دیگران، که به ظلم به دیگران، مردم آزاری گفته میشود؛ نه این که تمام دین، همان مردم آزادی ننمودن است؛ به ویژه با این دستور العمل غلط و سراسر ظلمِ مِی بخور، منبر بسوزان!
چگونه ممکن است که کسی شرابخواری کند، اما مردم آزاری نکند، چرا که شراب خواری، عین مردمآزاری است؛ ابتدا آزار به خود است و سپس آزار به دیگران. بسیار از مفاسد اقتصادی، سیاسی، نظامی و فرهنگی عالم،ریشه درهمین شرابخواری دارد!
چگونه ممکن است که کسی منبر و یا کرسی دانشگاه را به آتش بکشد، اما مردم آزاری نکند؟! (ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
خیر،این شعارها، هم دینسازی است و هم ضد دین خدا وهم ضد ارزش ها و کمالات بشری! یک چوب خشک نیز مردمآزاری ندارد و چه بسا فایده ها نیز داشته باشد، آیا این یعنی دینداری؟!
مقصود شاعرنیز این بوده که بگوید: گناه مردمآزاری، بیشتر از این کار هاست که البته مثال درست و جامعی نیز نیاورده است.
آیا وقتی در حدیث میفرماید: گناه ریختن آبروی مؤمن، بزرگتر از تخریب کعبه، خرد کردن خرابه و به آتش کشیدن سنگهایش میباشد، یعنی تخریب کعبه وبه آتش کشیدن آن جایز است؟!
الف)-پس، غلط بزرگی کرده است، آن که با سوء استفاده و تفسیر به رأی، دستور العمل صادر نموده که: مِی بخور، منبر بسوزان، مردم آزاری نکن! و تحریف دین کرده، آن که میگوید دین و دینداری، یعنی همین!این تحریفات و عوامفریبیها، که سبب انحرافات اعتقادی و رفتاری می گردد، خود از بزرگترین مصادیق مردم آزاری میباشد!
شرابخواری، اگر ضرری به جامعه نرساند نیز ظلم به خویشتن است و به آتش کشیدن منابر هم که بزرگ ترین ظلم به جامعه است و کار کفار عنود و مغول صفتتان سنّتیِ گذشته و مدرن امروزی میباشد.
ب) -چنان که حضرت امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام فرمودند: أَوَّلُ اَلدِّينِ مَعْرِفَتُهُ -(نهج البلاغه، خطبه 1)، یعنی ابتدا و گام نخست دین،شناخت خداوند متعال است،و البته گام بعدی، ایمان به آن شناخت می باشد و گام بعدی، بندگی و اطاعت خداوند سبحان می باشد.
دین خدا،مانند پراگماتیسم،صرفاً عملگرا نیست که فقط به شکل ظاهری اعمال اهمیت دهد؛ هر چند که در شکل صوری نیز هیچ عاقلی نمی گوید: مِی بخور، منبر بسوزان!
پ) - آدمی متشکل از روح و جسم است متشکل از عقل و نفس است؛ پس ابتدا جهانبینی، باورها و اعتقادات او مهم و تأثیرگذار هستند و سپس اعمال او. چنان که در اعمال نیز نیت مقدم است و نیت برای عمل، به منزله روح است برای جسم.
ت)- از جمله اوامر الهی که عقل نیز آن را تصدیق نموده و حتی به آن تعظیم می کند، این است که ظلم نکن نه به خودت و نه به دیگران، که به ظلم به دیگران، مردم آزاری گفته میشود؛ نه این که تمام دین، همان مردم آزادی ننمودن است؛ به ویژه با این دستور العمل غلط و سراسر ظلمِ مِی بخور، منبر بسوزان!
چگونه ممکن است که کسی شرابخواری کند، اما مردم آزاری نکند، چرا که شراب خواری، عین مردمآزاری است؛ ابتدا آزار به خود است و سپس آزار به دیگران. بسیار از مفاسد اقتصادی، سیاسی، نظامی و فرهنگی عالم،ریشه درهمین شرابخواری دارد!
چگونه ممکن است که کسی منبر و یا کرسی دانشگاه را به آتش بکشد، اما مردم آزاری نکند؟! (ادامه دارد...)
- ۱۳۷
- ۰۹ شهریور ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط