قرص مهتاب بیا، هیزیِ مردم به درک

قرص مهتاب بیا، هیزیِ مردم به درک
تو بفرما "مهِ نو" حق تقدم به درک

رگِ روحم به لبِ تیزِ دو ابروت خوش ست
قصهٔ داس و گلوی گلِ گندم به درک

زیر آن سقفِ طلا کافهٔ خورشید به پاست
خُرده فرمایشِ روحانیِ در قم به درک

دود از گوش و سر و چشم و زبانم برخاست
غزلِ حافظ و "آن ناز و تنعم" به درک

گرچه از سیلیِ موهای تو گوشم سرخ ست
نازِ شستت گل من، حسِ تَخاصم به درک

با مِش و گیسِ طلایت کمرِ سکه شکست
کوهِ نورِ غزلم ، نرخ تورم به درک

آتشِ معرکه در کنج لبانت بالاست
خودکشی کردنِ این عاشقِ کَژدم به درک

گونهٔ خشک لبم خیره به یک بوسهٔ توست
لمسِ بی حاصلِ در خواب و تجسم به درک

چشم امّید دلم باز به رقصیدن توست
نشعگی های تنِ تُردِ تَوَهم به درک

این تو وُ آرسِ شاعر شده در مکتبِ هند
طعنهٔ مردم و یک اَنگِ ترحم به درک

#ارس_آرامی