به انسان ها نگاه کن و دل بسوزان. به خودت در میان آدم ها ن

به انسان ها نگاه کن و دل بسوزان. به خودت در میان آدم ها نگاه کن و به حال خویش دل بسوزان .
در غروب پرابهام زندگی، کورمال کورمال ، یکدیگر را لمس می کنیم ، می پرسیم ، گوش می دهیم و برای کمک فریادمی کشیم.
ما می دویم . می دانیم به سوی مرگ می دویم، اما نمی توانیم بایستیم.
ما فقط می دویم.