تو فکر فرو میری مثل لجنی که توشی نمیخوای کسی بدونه اسرار

تو فکر فرو میری مثل لجنی که توشی نمیخوای کسی بدونه اسرار دلتو
به خدای خودت میگی که چرا هرچی اتفاقه طعمش تلخه واسه من
خوب آخه مرامتو آ مثل عشقی که رکب خوردی ازش
بعد اون تو زندگیت پکر موندی همش
جلوی همه به ظاهر میگی گور باباش
ولی تو خلوتت حصرت خوردی فقط