.آدم مبهوت می مونه که چقدر بعضی انتخابهای ما ریشه در گذشت
.آدم مبهوت می مونه که چقدر بعضی انتخابهای ما ریشه در گذشته و حتی ناخودآگاه ما داره، چقدر انتخابهای ما برای جبران چیزی در درون خودمون هست مثلا عزت نفس کمی دارم و بدنبال کسی هستم و یا جذب کسی میشم که وقتی باهاش وارد جمعی میشم همه بگن چقدررر خوبه. به عقل و درکش هم کاری ندارم به رفتارش هم کاری ندارم فقط ظاهر قشنگ داشته باشه مثل یک عروسک کاهی زیبا یا پری دریایی، بعد دلیل میارم برای خودم ظاهر خیلی مهمه ( که هست) اما بعد یادم میره که کسی که درونش از کاه هست ارزش ها واصولی که من می خوام از دوستی و همراهی رو مراعات نمی کنه...یادم میره پری دریایی پا نداره که خیلی جاها تو سختی ها باهام همقدم بشه. یادم میره من فقط یک نیمه ی اون رو انتخاب کردم... حالا وارد تعارض می شم، دنبال اینکه من عوضش می کنم، اینکه من کاری می کنم که متعهد بشه. می گم گذشته اش به من ربطی نداره اما در اصل داره آتیشم میزنه... حالا میمونم تو برزخ.. برزخ ِ اینکه چکار کنم؟ چقدر آدمهای خوب وارد زندگی ام شدند و من هنوز دنبال عروسک کاهی بودم... نکنه درون من هم از کاه هست؟کم کم دارم تبدیل میشم به آدمی که دل همه رو می شکنم، بازیگری شدم که ادای عاشقی رو درمیارم و بعد توش می مونم و فرار می کنم. تو ذهنم پر از ابهام میشه. چکار باید بکنم؟ چاره ی کارم چیه؟ خسته شدم...
عزیز دل، یک مدت به خودت فرصت بده و وارد هیچ رابطه ای نشو، خلاء ایجاد کن ،روزه ی رابطه بگیر.حتی از عروسکهای کاهی هم دور شو. اضطراب رو تحمل کن، با احساستت مواجه شو، تو خلوتت تو تنهایی ات به گفتگوهای ذهنی ات توجه کن، تو طول روز وقتت رو با چت کردن با عروسکهای مختلف هدر نده اینها خیلی هاش برای پرکردن وقت و فرار از واقعیته. واقعیت رو ببین الان اگه چند لحظه خودم رو درگیر نکنم چه حس هایی رو تجربه می کنم؟ خودت رو بشناس. مطالعه ات رو بیشتر کن، مشورت بگیر از افرادی که بهشون اعتماد داری و مهمتر از اون افرادی که آگاهی و تخصص دارن مثل یک روانشناس. کم کم قطعات پازل کنار هم چیده میشن، کم کم ذهنت یکپارچه میشه، اونوقت انتخابت هم مسوولانه تر میشه، می فهمی مسوولیت زندگی ات با توئه. برای شکوفا شدن برخی دردها رو بهتره تحمل کرد وگرنه آسمون رو همیشه از یک زاویه میبینیم. پله پله بیا بالا تا افقهای جدیدتری رو ببینی....بهتره سعی کنیم حداقل دل و زبونمون یکی باشه. وقتی می گیم دوسِت دارم یعنی تصمیم ام رو برای انتخابم گرفتم و حرف زدم..حتی اگر اشتباه هم می خوای بکنی مسوولانه اشتباه کن...دوستان جوان من چند بار متن رو بخونید و درونیش کنید مراقب خودتون باشید مراقب نسل آینده ...احمد حلت➕
عزیز دل، یک مدت به خودت فرصت بده و وارد هیچ رابطه ای نشو، خلاء ایجاد کن ،روزه ی رابطه بگیر.حتی از عروسکهای کاهی هم دور شو. اضطراب رو تحمل کن، با احساستت مواجه شو، تو خلوتت تو تنهایی ات به گفتگوهای ذهنی ات توجه کن، تو طول روز وقتت رو با چت کردن با عروسکهای مختلف هدر نده اینها خیلی هاش برای پرکردن وقت و فرار از واقعیته. واقعیت رو ببین الان اگه چند لحظه خودم رو درگیر نکنم چه حس هایی رو تجربه می کنم؟ خودت رو بشناس. مطالعه ات رو بیشتر کن، مشورت بگیر از افرادی که بهشون اعتماد داری و مهمتر از اون افرادی که آگاهی و تخصص دارن مثل یک روانشناس. کم کم قطعات پازل کنار هم چیده میشن، کم کم ذهنت یکپارچه میشه، اونوقت انتخابت هم مسوولانه تر میشه، می فهمی مسوولیت زندگی ات با توئه. برای شکوفا شدن برخی دردها رو بهتره تحمل کرد وگرنه آسمون رو همیشه از یک زاویه میبینیم. پله پله بیا بالا تا افقهای جدیدتری رو ببینی....بهتره سعی کنیم حداقل دل و زبونمون یکی باشه. وقتی می گیم دوسِت دارم یعنی تصمیم ام رو برای انتخابم گرفتم و حرف زدم..حتی اگر اشتباه هم می خوای بکنی مسوولانه اشتباه کن...دوستان جوان من چند بار متن رو بخونید و درونیش کنید مراقب خودتون باشید مراقب نسل آینده ...احمد حلت➕
۹.۸k
۱۸ مرداد ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.