ﻣﺘﺮﺳﮏ ﺳﺎﺧﺘﻢ ! ﺗﺎ ﭘﺎﺳﺒﺎﻥ ﺧﺮﻣﻨﻢ ﺑﺎﺷﺪ
ﻧﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﺗﮑﯿﻪ ﮔﺎﻩ ﺩﺷﻤﻨﻢ ﺑﺎﺷﺪ!
ﻟﺒﺎﺳﻢ ﺭﺍ ﺗﻨﺶ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻼ‌ﻫﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻡ
ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻗﺪﺭ ﺩﺍﻥ ﺯﺣﻤﺖ ﮔﺎﻭ ﺁﻫﻨﻢ ﺑﺎﺷﺪ
ﮔﻤﺎﻥ ﺣﺘﯽ ﻧﮑﺮﺩﻡ ﺷﺎﯾﺪ ﺁﻥ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺑﺪﺧﻮ
ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺰﺩﯾﮑﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﮐﻤﻪ ﯼ ﭘﯿﺮﺍﻫﻨﻢ ﺑﺎﺷﺪ!
ﺧﻮﺩﻡ ﮐﺮﺩﻡ ! ﮐﻪ ﺑﺮﺩﻭﺷﺶ ﮐﻼ‌ﻏﯽ ﺩﯾﺪﻡ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ !
ﮐﻪ ﺗﺮﺳﯿﺪﻡ ﮔﻨﺎﻫﺶ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻧﻢ ﺑﺎﺷﺪ
ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ
ﮐﻪ ﻋﻤﺮﯼ ﻟﮑﻪ ﯼ ﺍﯾﻦ ﻧﻨﮓ ﻧﻘﺶ ﺩﺍﻣﻨﻢ ﺑﺎﺷﺪ!
ﻣﺘﺮﺳﮏ ﺳﺎﺧﺘﻢ ! ﺩﺭ ﺩﺭﺩﺳﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﺍﻣﺎ
ﮔﻤﺎﻧﻢ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﺩﺳﺖ ﺍﺟﺎﻕ ﺭﻭﺷﻨﻢ ﺑﺎﺷﺪ!!