میگویند از عشق یک طرفه بپرهیزید!

میگویند از عشق یک طرفه بپرهیزید!
عشق یک طرفه نوعی سم است....
کشنده و دردناک!

من مخالفم!
حداقل برای یک زن اینگونه نیست.....
زنان به هرحسی عشق نمیگویند!
وقتی اسم احساسشان را عشق میگذارند یعنی کار از کار گذشته!
یعنی شما ناصح بیاورید و بگوید از صبح تا شب نصیحت کند! انگار نه انگار...
عشق یکطرفه بد هست اما خوبیایی هم دارد...!

زنان در عشق یکطرفه رشد میکنند،
صبور میشوند،
گل میکنند!
قوی میشوند!
جنگنده میشوند...
اصلا عشق زن را بالغ میکند!
زنان حتی وقتی درگیر عشق های بی جواب میشوند دنیایشان را محدود میکنند به مردشان!
مردی که روحش هم از این عشق خبر ندارد!

زنان پیچیده نیستند اما از دید بقیه،
موجودات عجیبی هستند!
من موافقم...
ما زنها انقدر بلدیم عشق بورزیم که همه را مبهوت میکنیم...
ما زن ها انقدر بلدیم وفادار باشیم که هیچکس باورش نمیشود....
ما زنان حتی به عشق های یکطرفه مان هم وفاداریم!

ما زن ها عجیبیم...
از دید مرد ها عجیبیم!
البته شاید هم حق با آنها باشد!
درباره زنی که تمام زندگی اش را وقف مردی میکند که حتی آن مرد نمیداند همچین زنی روی کره زمین زندگی میکند چه میتوان گفت؟!
ما زن ها در رویا به سر میبریم!
در رویا دست مرد مورد علاقه مان را میگیریم و با او به دور دست ها میرویم!
جایی که هیچکس نیست...
در اغوشش فرو میرویم...
اشک میریزیم!
از سختی هایی که در نبودش کشیدیم شکایت میکنیم!
بعد لبخند میزنیم و میگوییم چه خوب است که خداوند خیال و رویا را آفریده!

ما زن ها اگر فرصت اثبات داشته باشیم
این توانایی را داریم که عشق های یکطرفه را تبدیل کنیم به حس های عمیق دو طرفه!
برای ما زنها عشق یکطرفه سخت هست اما توان گریز از آن را نداریم ..