سیدتقیسیدی

ﻧﻪ ﻣﺜﻞ ﻛﻮﻩ ﻣﺤﻜﻤﻢ ﻧﻪ ﻣﺜﻞ ﺭﻭﺩ ﺟﺎﺭﻯ ﺍﻡ
ﻧﻪ ﻻﻳﻘﻢ ﺑﻪ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﻧﻪ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻯ ﺍﻡ

ﺗﻮ ﺁﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﺧﻴﺮﻩ ﺍﻯ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺁﻣﺪﻥ
ﻣﻦ ﺁﻥ ﺩﻭ ﭘﻠﻚ ﺧﺴﺘﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﻤﻰ
ﮔﺬﺍﺭﻯ ﺍﻡ

ﺗﻮ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻯ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﺗﺮ ﻣﻨﻢ ﻛﻪ ﻫﺮﺯ ﻣﻰ
ﺭﻭﻡ
ﺗﻮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻓﺮﺍﺭﻯ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﻓﺮﺍﺭﻯ ﺍﻡ

ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺩﺭﭘﻰ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻟﻮ ﻧﺪﺍﺩﻣﺖ ﻭﻟﻰ
ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﻣﻰ ﻛﺸﺪ ﺑﻪﺟﺮﻡ ﺭﺍﺯ ﺩﺍﺭﻯ ﺍﻡ

ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ ﻋﺎﻣﻴﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦﻧﺸﺎﻥ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺒﺮ ﻛﺮﺩﻧﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺑﻰ ﻗﺮﺍﺭﻯ ﺍﻡ

ﭼﻘﺪﺭﻏﺼﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﻡ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻰ ﻭ ﻧﺪﺍﺭﻣﺖ
ﻣﺪﺍﻡ ﻃﻌﻨﻪ ﻣﻴﺰﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻮﺩﻧﻢ ، ﻧﺪﺍﺭﻯ ﺍﻡ


#سیدتقی_سیدی