زیـرِ بـاران بـاشـی و یـک اسـتـکـانِ چـایِ داغ

زیـرِ بـاران بـاشـی و یـک اسـتـکـانِ چـایِ داغ
در کنارش یک نخ سیگار حتما واجب است

داخلِ ذهنم ، تو را ، با خود ، تصور میکنم
این وسط یک آدم بیکار حتما واجب است

پیش خود گفتم چگونه عاشق من میشود
شاخه ای از یک گل بی خار حتماً واجب است

دست من ، در لابه لای ، خرمن موهای او
اندکی ، دلداری بیمار ، حتماً واجب است

گفته بودی میروم ، تا غصه هایت کم شود
شانه هایی با غم بسیار ، حتما واجب است