من خراب دل خویشم نه خراب کس دیگر

من خراب دل خویشم نه خراب کس دیگر
این منم این که گشوده است به من تیغه ی خنجر
دشمنم نیست منم این که تبر میزند از خشم
تا که از ریشه بیفتم به یکی ضربه ی دیگر
این همان لحظه ی تلخ است که به صحرا بزند عقل
عشق چون جغد کشد پر روی ویرانه ی باور