خیلی گریه کردم

خیلی گریه کردم.
برای همه چیز گریه کردم.
برای تمام چیزهایی که در خودم دوست نداشتم برای حماقت‌های ناخودآگاهی که مرتکب شده بودم و تمام چیزهایی که وقتی عقل رس شده بودم فکر می‌کردم هرگز گم نمی شوند.
از میدان اتوآل تا میدان کلیشی اشک ریختم.
در تمام پاریس اشک ریختم، و برای تمام زندگی‌ام گریه کردم...

#آنا_گاوالد
دیدگاه ها (۱۱۱)

دوست داشتن یک نفر، مثل نقل مکان کردن به یه خونه ست. اولش عاش...

عشق چه کوتاه استو فراموشی چه طولانی!#پابلو_نرودا

اردیبهشتفقط حالاست که آدم بی بهانه دلش عاشقی میخواهد، که آسم...

وقتی می پرسی "چرا من" ؟به دخترکی فکر کنکه از بین هزار عروسک ...

جوان تر که بودم با این آهنگکه حتی نمی‌دانستم چه میگوید به یا...

هیچوقت نفهمیدم، اون عشق و دوست داشتنیکه همه ازش حرف میزنن چی...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط