آدم که دیوار نیست

آدم که دیوار نیست...
که هر روزش ...
با جای خالی کسی پر شود ...
و دم نزند...
رهایش که کنی...
از حدش که بگذرد...
صدایی که نباشد...
گوشی که نشنود...
چشمی که نبیند...
آغوشی که نباشد...
تمام می شود...
ساده و آرام ...
دست دلش را می گیرد ...
و تا ته دنیا...
دردهایش را قدم می زند ...