آسمون وقتی صافه، نمی باره. وقتی که لکه های ابر فضاشو اشغا

آسمون وقتی صافه، نمی باره. وقتی که لکه های ابر فضاشو اشغال کردن و به همدیکه برخورد کردن، صدای رعد و برق بلند میشه و بارون می گیره. اگه این لکه ها بزرگتر و تیره تر بشن صدایِ مهیب تری به گوش میرسه. طوفان میشه. سیل به راه می افته. طغیان میشه. و همه ی این ها نتیجه ی لکه هایی ان که صاف بودن رو از آسمون گرفتن.
مام همینطوری ایم. باید قلبمون رو از این نقطه های تیره، از این لکه های مشکی، از این ناپاکی ها، پاک کنیم. تا همیشه صاف باشیم. تا همیشه آروم بمونیم. تا طغیان نکنیم. آرام بمونیم و آرامش بدیم. صاف باشیم. بدون سروصدا
وصی پور