پر آواز قناری نتوان بست به مشتی زنجیر

پر آواز قناری نتوان بست به مشتی زنجیر
پر پرواز خیال
پر پرواز سخن
عشق
اندیشه ، تفکر ، احساس

و چه عریان دیدم
که درخت احساس میوه اش ادراک است
ریشه اش در پاکی من شنیدم که قناری می گفت
پشت باغ متبلور شده از نور امید
مهریانی دشتیست که در آن می روید
گل اندیشهء ناب
گل ادراک عمیق
گل اشکین نگاهی ، که به هنگام عبور از گذر خاطره ها می بارد و شنیدم که قناری می گفت
هر سحرگاه سلامیست که از معجزهء مهر خبر می دهد آنگاه
که اندوه فراگیر ، گرفتست دل شبزدگان را و به تکرار شنیدم که قناری می خواند
پر پرواز هَزاران به پلشتی نتوان بست به مشتی زنجیر