زشت است که شاعر وسط خواندن یک شعر

زشت است که شاعر وسط خواندن یک شعر
با آمدن واژه ی برگرد؛ بِگریَد!
ولی زشت تر این است که عشقت
بر شانه ی یک آدم ِ نامرد بگرید
این خاصیت عشق است
سخت است ولی باید
در جذر و مدت باشم
هرچند که بی لنگر
هرچند که بی فانوس
حکم آنچه تو فرمایی
ای خانم اقیانوس