بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
چند مثال :
فهم موضوع با بیان چند مثال راحتتر میشود. فرض کنید جوانی 20 ساله از دنیا رفت و خیلی هم مؤمن بود، و فرد دیگری 70 ساله رفت و او نیز مؤمن بود. پس نفر اول به اندازه او فرصت چند دهه عبادت بیشتر را نداشته است، حالا تکلیفش چه میشود؟!
اینجا قوانین الهی، علم الهی، حکمت الهی و عدل الهی تجلی کرده و هر دو را به نتیجه مطلوب میرساند.
یا مثال دیگری بیاوریم: فرض کنید یکی مسجدی میسازد و مردم هزار سال در آن عبادت میکنند و این باقیات الصالحات وی میشود، دیگری هم مسجدی میسازد و پس از یک سال دشمن اسلام و مسلمین بمبی روی آن میاندازد و ویرانش میکند؛ حال آیا بهره او همین یک سال بود؟ از کجا معلوم که همین ویرانی توسط دشمن، آثاری در بیداری مردم داشته باشد که فایدهاش از هزار سال نماز در مسجد باقیمانده نیز بیشتر باشد؟
دقت کنیم که در حساب الهی، همه چیز تعدادی، متری، کیلویی و چرتکهای محاسبه نمیشود، بلکه در اصل نیّت ها و میزان خلوص است که در ترازوی میزان قرار میگیرد. چنان چه در آیهای میفرماید از قربانیهای شما گوشتش به من نمیرسد، بلکه این نیت و عمل خاصل و صالح شماست که میرسد.
ج) - پس، کافیست باور کنیم که خداوند متعال عادل، عالم، حکیم و البته رحمان و رحیم است و به احدی به اندازه مثقالی ظلم نمیشود. حال او چه میکند و یا چگونه عدالت را برقرار میکند، نه کار ماست و نه مشکلی از ما حل میکند. آن روز یوم تبلی السرائر است، یعنی اسرار و پنهانیها بیرون می ریزد و آشکار میشود. لذا باید خداشناس و خدا باور و خداپرست بود و به معادل ایمان آورد. کسی که خدا را بشناسد، میداند که از او ذرهای ظلم صادر نمیگردد:
وَنَضَعُ الْمَوَازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَإِن كَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنَا بِهَا وَكَفَى بِنَا حَاسِبِينَ - و ترازوهاى داد را در روز رستاخيز مىنهيم پس هيچ كس در هیچ چيزى ستم نمى بيند و اگر عمل هموزن دانه خردلى باشد آن را مىآوريم و كافى است كه ما حسابرس باشيم.(سوره انبیاء آیه 47)(پایان)
پاسخ قسمت دوم :
چند مثال :
فهم موضوع با بیان چند مثال راحتتر میشود. فرض کنید جوانی 20 ساله از دنیا رفت و خیلی هم مؤمن بود، و فرد دیگری 70 ساله رفت و او نیز مؤمن بود. پس نفر اول به اندازه او فرصت چند دهه عبادت بیشتر را نداشته است، حالا تکلیفش چه میشود؟!
اینجا قوانین الهی، علم الهی، حکمت الهی و عدل الهی تجلی کرده و هر دو را به نتیجه مطلوب میرساند.
یا مثال دیگری بیاوریم: فرض کنید یکی مسجدی میسازد و مردم هزار سال در آن عبادت میکنند و این باقیات الصالحات وی میشود، دیگری هم مسجدی میسازد و پس از یک سال دشمن اسلام و مسلمین بمبی روی آن میاندازد و ویرانش میکند؛ حال آیا بهره او همین یک سال بود؟ از کجا معلوم که همین ویرانی توسط دشمن، آثاری در بیداری مردم داشته باشد که فایدهاش از هزار سال نماز در مسجد باقیمانده نیز بیشتر باشد؟
دقت کنیم که در حساب الهی، همه چیز تعدادی، متری، کیلویی و چرتکهای محاسبه نمیشود، بلکه در اصل نیّت ها و میزان خلوص است که در ترازوی میزان قرار میگیرد. چنان چه در آیهای میفرماید از قربانیهای شما گوشتش به من نمیرسد، بلکه این نیت و عمل خاصل و صالح شماست که میرسد.
ج) - پس، کافیست باور کنیم که خداوند متعال عادل، عالم، حکیم و البته رحمان و رحیم است و به احدی به اندازه مثقالی ظلم نمیشود. حال او چه میکند و یا چگونه عدالت را برقرار میکند، نه کار ماست و نه مشکلی از ما حل میکند. آن روز یوم تبلی السرائر است، یعنی اسرار و پنهانیها بیرون می ریزد و آشکار میشود. لذا باید خداشناس و خدا باور و خداپرست بود و به معادل ایمان آورد. کسی که خدا را بشناسد، میداند که از او ذرهای ظلم صادر نمیگردد:
وَنَضَعُ الْمَوَازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَإِن كَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنَا بِهَا وَكَفَى بِنَا حَاسِبِينَ - و ترازوهاى داد را در روز رستاخيز مىنهيم پس هيچ كس در هیچ چيزى ستم نمى بيند و اگر عمل هموزن دانه خردلى باشد آن را مىآوريم و كافى است كه ما حسابرس باشيم.(سوره انبیاء آیه 47)(پایان)
۵۶۰
۰۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.