خب...

خب...
نمیدونم‌‌واقعا‌باید‌از‌کجا‌شروع‌کنم...
خیلی‌با‌خودم‌کلنجار‌‌رفتم...
مدت‌زمان‌زیادی‌از‌زندگیمو‌صرف‌فک‌کردن‌ب‌این‌موضوع‌کردم...
نمیدونم‌تقدیر‌چجوری‌اینو‌برام‌رقم‌زد...
ولی‌من‌تونستم‌حقیقتو‌پیدا‌کنم‌و‌‌هدفمو‌از‌اینکه‌خلق‌شدم‌بفهمم...
چرا‌من‌ایرانی‌شدم‌چرا‌تو‌این‌خانواده‌ب‌دنیا‌اومدم...
چرا‌تو‌این‌موقعیت‌قرار‌گرفتم...
من‌تونستم‌هدفوجواب‌همه‌اینا‌رو‌پیدا‌کنم...
میدونین...
اونموقعی‌ک‌از‌همه‌چی‌دلسرد‌شده‌بودم‌دیانارسلانو‌پیدا‌کردم...
و‌تونستم‌آرامش‌پیدا‌کنم...
اما‌هرچی‌زمان‌بیشتر‌میگذشت...
میدیدم‌روحم‌تشنه‌فراتر‌از‌اینه...
روح‌من‌یچیز‌بی‌نهایت‌میخواست...
ی‌آرامش‌بی‌نهایت‌ک‌هر‌روز‌تشنه‌ترت‌کنه‌از‌قبل...
چیزی‌ک‌زمینی‌نباشه...
آسمونی‌باشه!
زمان‌زیادی‌نگذشت‌ک‌خدا‌اونو‌سر‌راهم‌قرار‌داد...
کسیکه‌‌رهنمای‌من‌برای‌رسیدن‌‌روشنایی‌بود...!
اون‌منو‌ب‌بینهایتی‌ک‌دنبالش‌بودم‌رسوند!
تناقضایی‌ک‌تو‌زندگیم‌بود‌خیلی‌اذیتم‌میکرد...
برام‌خیلی‌سخت‌بود...
خیلی‌...!
اینکه‌بخوام‌کسایی‌ک‌از‌ته‌قلبم‌دوسشون‌داشتمو‌ترک‌کنم‌وحشتناک‌بود...
اما‌اینجوری‌هیچ‌وقت‌نمیتونستم‌ب‌اون‌‌بینهایت‌برسم...
تنها‌آرزوم‌برا‌دیانارسلان‌اینه‌ک‌ب‌صلاح‌زندگیشون‌برسن!
همون‌چیزی‌ک‌خوشبختشون‌میکنه!
انجام‌دادن‌این‌کار‌برا‌خدم‌بیشتر‌از‌هرکس‌دیگه‌ای‌سخته...
ولی‌گاهی‌اوقات‌برای‌رسیدن‌ب‌چیزی‌‌‌ک‌برات‌ارزش‌داره‌باید‌از‌بقیه‌چیزا‌بگذری‌ک‌قطعا‌آسون‌نیست...
شاید‌خوب‌نفهمین‌چی‌میگم...
ولی‌فق‌میخوام‌همینقدر‌بدونین‌ک‌همتونو‌از‌ته‌قلبم‌دوس‌دارم...
حتی‌اونایی‌ک‌باهاشون‌رابطه‌خوبی‌نداشتم...
بلاخره‌‌یروزی‌ما‌هممون‌بزرگ‌میشیم‌و‌از‌اینجا‌میریم...
بنابراین‌تنها‌جیزی‌ک‌میمونه‌‌خاطراته...
دوس‌ندارم‌خاطره‌بدی‌بمونه‌از‌این‌فضا‌برام...
هیچکدومتونو‌فراموش‌نمیکنم!
‌آخرین‌حرفم‌اینه‌ک‌‌برین‌دنبال‌حقیقت‌...
حقیقت‌شمارو‌ب‌روشنایی‌میرسونه!
تنها‌آرزوم‌برا‌همتون‌اینه‌ک‌‌شمام‌ب‌این‌بینهایت‌برسین...
چون‌این‌بینهایت‌همون‌خوشبختی‌ابدیه!
واقعی‌ترین‌و‌موندگار‌ترین‌سرمایه‌زندگیتون‌تا‌آخر‌عمر!
در‌آخر‌میخوام‌از‌همتون‌عذر‌خواهی‌کنم‌اگ‌یروزی‌ناراحتتون‌کردم‌و‌ب‌هر‌دلیلی‌اذیت‌شدین!
همتونودوس‌دارم:)
#پایان‌پینکی‌اردیا‌ادیت