فکرنو
#فکرنو
#شهدا
ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﯽ ﻧﺎﺏ ﺍﺯ ﺳﺮﺩﺍﺭ ﺳﺒﻼﻥ
ﺳﺮﺩﺍﺭ ﺷﻬﯿﺪ ﺩﺍﻭﺭ ﯾﺴﺮﯼ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺟﻌﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ :
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮐﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﺳﭙﺎﻩ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﺎ ﮐﺴﺐ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺗﺎﻕ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﭙﺎﻩ ﺷﺪﻡ .
ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﯼ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺟﺎﺭﻭ ﮐﺸﯽ ﺑﻮﺩ .
ﺗﺎ ﻣﺮﺍ ﺩﯾﺪ ﭘﯿﺸﺪﺳﺘﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﻼﻡ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﮔﻔﺖ : ﻓﺮﻣﺎﯾﺸﯽ ﺩﺍﺭﯾﺪ ؟
ﮔﻔﺘﻢ : ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﭙﺎﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻣﻀﺎ ﮐﻨﺪ ، ﻣﺜﻞ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺗﺸﺮﯾﻒ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ .
ﻭﯼ ﺟﺎﺭﻭ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ، ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﮐﺮﺩ .
ﺗﺎ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ، ﺷﻤﺎ ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭﯾﺪ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﺷﺨﺺ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻣﻀﺎ ﮐﻨﺪ ؛
ﺩﯾﺪﻡ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺯﯾﺮ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺍﻣﻀﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺩﺍﺩ .
ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﺣﺎﻓﻈﯽ ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯽ ﺷﺪﻡ ، ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ ، ﺯﯾﺮ ﺧﻄﻮﻁ ﺍﻣﻀﺎ ﮐﻠﻤﻪ ﯾﺴﺮﯼ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ .
***********************
ﺩﺍﻭﺭ ، ﺩﺭ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﻧﻤﯽ ﻧﺸﺴﺖ
* ﻣﯽ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﻦ ﻣﯿﺰ ﺣﻖ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺒﻬﻪ ﻫﺎ ، ﺑﺎ ﻧﺜﺎﺭ ﺟﺎﻥ ﺧﻮﯾﺶ ، ﺩﺭﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻌﺜﯽ ﻫﺎ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺻﻔﺖ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ .
* ﻧﯿﻤﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﺐ ، ﮐﻪ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺑﺴﯿﺠﯽ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﺩﺭ ﭘﺎﺩﮔﺎﻥ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ، ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎﻥ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺯﺩ .
* ﺩﺭ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﻣﺎﻧﻮﺭ ﺑﺴﯿﺠﯿﺎﻥ، ﺣﻮﺍﻟﯽ ﺳﺎﻋﺖ 3 ﺑﺎﻣﺪﺍﺩ ، ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻋﺰﺍﻣﯽ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺖ .
* ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺳﭙﺎﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻨﺪﯼ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﮔﺮﺍﯾﯽ ﺑﺮ ﺣﺬﺭ ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭﻩ ،ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﻭﺭﺯﯾﺪ .
* ﺑﻪ ﮐﺎﺩﺭ ﺳﺎﺯﯼ ﻭ ﺍﺭﺗﻘﺎﯼ ﺳﻄﺢ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻗﺎﯾﻞ ﺑﻮﺩ .
* ﺑﺎ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﺧﺎﺹ ،ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪﯼ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﻟﺰﻭﻡ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩ
* ﺑﻪ ﻧﻈﻢ ﻭ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ، ﺣﺼﻮﻝ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻭ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺳﺨﺖ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ .
* ﺣﺐ ﻭ ﺑﻐﺾ ،ﺭﯾﺎ ﻭ ﺧﻮﺩﻧﻤﺎﯾﯽ ،ﻏﺮﻭﺭ ﻭ ﺩﻧﯿﺎﭘﺮﺳﺘﯽ ، ﺗﻌﺬﯾﺐ ﻭ ﺗﺤﻘﯿﺮ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ، ﺩﺭ ﺫﺍﺕ ﺍﻭ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ .
* ﺟﺰ ﺭﺿﺎﯾﺖ ﺣﻖ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺗﮑﻠﯿﻒ ، ﺑﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﻤﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ .
* ﺑﻪ ﻭﺭﺯﺵ ﻫﺎﯼ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ، ﮐﻮﻫﻨﻮﺭﺩﯼ ﻭ ﺭﺍﻫﭙﯿﻤﺎﯾﯽ ،ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺎﺯﯼ ﺟﺴﻤﯽ ﻭ ﺭﻭﺣﯽ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﺳﺨﺖ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺍﺷﺖ .
* ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﯼ ﻭﺍﺧﻼﻗﯽ ،ﺷﺮﺡ ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ ﻗﺮﺁﻥ ، ﺑﺮ ﭘﺎﯾﯽ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﻋﻠﻤﺎﯼ ﻓﺎﺿﻞ ﻭ ﻣﺘﻘﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﻭﺍﯾﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺿﺮﻭﺭﯾﺎﺕ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ .
#شهدا
ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﯽ ﻧﺎﺏ ﺍﺯ ﺳﺮﺩﺍﺭ ﺳﺒﻼﻥ
ﺳﺮﺩﺍﺭ ﺷﻬﯿﺪ ﺩﺍﻭﺭ ﯾﺴﺮﯼ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺟﻌﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ :
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮐﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﺳﭙﺎﻩ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﺎ ﮐﺴﺐ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺗﺎﻕ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﭙﺎﻩ ﺷﺪﻡ .
ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﯼ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺟﺎﺭﻭ ﮐﺸﯽ ﺑﻮﺩ .
ﺗﺎ ﻣﺮﺍ ﺩﯾﺪ ﭘﯿﺸﺪﺳﺘﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﻼﻡ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﮔﻔﺖ : ﻓﺮﻣﺎﯾﺸﯽ ﺩﺍﺭﯾﺪ ؟
ﮔﻔﺘﻢ : ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﭙﺎﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻣﻀﺎ ﮐﻨﺪ ، ﻣﺜﻞ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺗﺸﺮﯾﻒ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ .
ﻭﯼ ﺟﺎﺭﻭ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ، ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﮐﺮﺩ .
ﺗﺎ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ، ﺷﻤﺎ ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭﯾﺪ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﺷﺨﺺ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻣﻀﺎ ﮐﻨﺪ ؛
ﺩﯾﺪﻡ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺯﯾﺮ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺍﻣﻀﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺩﺍﺩ .
ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﺣﺎﻓﻈﯽ ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯽ ﺷﺪﻡ ، ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ ، ﺯﯾﺮ ﺧﻄﻮﻁ ﺍﻣﻀﺎ ﮐﻠﻤﻪ ﯾﺴﺮﯼ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ .
***********************
ﺩﺍﻭﺭ ، ﺩﺭ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﻧﻤﯽ ﻧﺸﺴﺖ
* ﻣﯽ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﻦ ﻣﯿﺰ ﺣﻖ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺒﻬﻪ ﻫﺎ ، ﺑﺎ ﻧﺜﺎﺭ ﺟﺎﻥ ﺧﻮﯾﺶ ، ﺩﺭﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻌﺜﯽ ﻫﺎ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺻﻔﺖ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ .
* ﻧﯿﻤﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﺐ ، ﮐﻪ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺑﺴﯿﺠﯽ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﺩﺭ ﭘﺎﺩﮔﺎﻥ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ، ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎﻥ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺯﺩ .
* ﺩﺭ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﻣﺎﻧﻮﺭ ﺑﺴﯿﺠﯿﺎﻥ، ﺣﻮﺍﻟﯽ ﺳﺎﻋﺖ 3 ﺑﺎﻣﺪﺍﺩ ، ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻋﺰﺍﻣﯽ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺖ .
* ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺳﭙﺎﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻨﺪﯼ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﮔﺮﺍﯾﯽ ﺑﺮ ﺣﺬﺭ ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭﻩ ،ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﻭﺭﺯﯾﺪ .
* ﺑﻪ ﮐﺎﺩﺭ ﺳﺎﺯﯼ ﻭ ﺍﺭﺗﻘﺎﯼ ﺳﻄﺢ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻗﺎﯾﻞ ﺑﻮﺩ .
* ﺑﺎ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﺧﺎﺹ ،ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪﯼ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﻟﺰﻭﻡ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩ
* ﺑﻪ ﻧﻈﻢ ﻭ ﺍﻧﻀﺒﺎﻁ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ، ﺣﺼﻮﻝ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻭ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺳﺨﺖ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ .
* ﺣﺐ ﻭ ﺑﻐﺾ ،ﺭﯾﺎ ﻭ ﺧﻮﺩﻧﻤﺎﯾﯽ ،ﻏﺮﻭﺭ ﻭ ﺩﻧﯿﺎﭘﺮﺳﺘﯽ ، ﺗﻌﺬﯾﺐ ﻭ ﺗﺤﻘﯿﺮ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ، ﺩﺭ ﺫﺍﺕ ﺍﻭ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ .
* ﺟﺰ ﺭﺿﺎﯾﺖ ﺣﻖ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺗﮑﻠﯿﻒ ، ﺑﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﻤﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪ .
* ﺑﻪ ﻭﺭﺯﺵ ﻫﺎﯼ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ، ﮐﻮﻫﻨﻮﺭﺩﯼ ﻭ ﺭﺍﻫﭙﯿﻤﺎﯾﯽ ،ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺎﺯﯼ ﺟﺴﻤﯽ ﻭ ﺭﻭﺣﯽ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﺳﺨﺖ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺍﺷﺖ .
* ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﯼ ﻭﺍﺧﻼﻗﯽ ،ﺷﺮﺡ ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ ﻗﺮﺁﻥ ، ﺑﺮ ﭘﺎﯾﯽ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﻋﻠﻤﺎﯼ ﻓﺎﺿﻞ ﻭ ﻣﺘﻘﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﻭﺍﯾﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺿﺮﻭﺭﯾﺎﺕ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ .
- ۹۱۱
- ۳۰ آذر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۶)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط