🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_بیست_و_پنجم
#بخش_سوم
با خوشحالے میگویم:اِ! مبارڪہ.
هم جا میخورم هم خوشحال میشوم،سریع ڪنارش مے نشینم:بہ منم باید بدے ڪار ڪنما!
نچے میگوید و ادامہ میدهد:مالہ خودمہ!
آرام با مشت بہ ڪتفش میڪوبم:اصلا مالہ بابامہ استفادہ میڪنم!
مثل بچہ ها شروع بہ بحث میڪنیم.
_بابا براے من خریدہ!
پدرم چشم غرہ اے بہ هر دویمان مے رود و جدے میگوید:گفتم فردا ڪامپیوتر بیارن نصب ڪنن تو و یاسین استفادہ ڪنید،لب تاپ مالہ نوراس!
یاسین سریع میگوید:بابا! لب تاپ نہ،لپ تاپ.
پدرم دستش را در هوا تڪان میدهد:خب لپ تاپ!
نورا مثل بچہ ها برایم زبان درازے میڪند و میگوید:حالا میذارم بعضے روزا نگاش ڪنے!
سپس میخندد.
زیر لب با خندہ میگویم:ڪوفت!
میخواهم از جایم بلند شوم ڪہ صداے مادرم نزدیڪ میشود،در حالے ڪہ سینے چاے بہ دست بہ سمتمان مے آید میگوید:ڪادوے آیہ را ندادے مصطفے؟!
متعجب نگاهم را میان مادر و پدرم مے چرخانم.
این همہ دست و دلبازے آن هم یڪدفعہ؟!
روے مبل ڪنار پدرم مے نشیند و سینے چاے را روے میز میگذارد،براے همہ چاے آوردہ و براے من شیرڪاڪائو.
نگاهے بہ من مے اندازد و میگوید:اِ! تو ڪہ هنوز لباساتو عوض نڪردے!
ڪولہ و چادرم را برمیدارم:دارم میرم.
همین ڪہ مے ایستم پدرم میگوید:اون جعبہ سفیدہ مال توئہ!
نورا با لبخند نگاهم میڪند و چشمڪ میزند:من ڪہ میدونم چیہ خوش بہ حالت!
ناخودآگاہ لبخند میزنم،با ذوق جعبہ را برمیدارم،هرچند میدانم این ریخت و پاش بے دلیل نیست!
شروع میڪنم بہ باز ڪردن جعبہ،نگاهم بہ تصویرے ڪہ روے جعبہ نقش بستہ میخورد.
موبایل!
شڪم تبدیل بہ یقین میشود!
مادرم با خوشحالے میگوید:دیگہ وقتشہ داشتہ باشے!
موبایل را بیرون میڪشم.
اولین چیزے ڪہ جلب توجہ میڪند نماد سیب گاز خوردہ معروف است!
موبایلے ڪہ پدرم راضے نبود داشتہ باشم و صلاح نمے دانست،آن هم از همچین برندے!
همہ چیز دستگیرم میشود،نفسم را بیرون میدهم.
نورا همانطور ڪہ موبایل را از دستم میڪشد میگوید:میخواے لپ تاپو بدم بهت اینو بدہ من! رنگش چقدر قشنگہ صورتے!
چیزے نمیگویم،فقط سعے دارم آرام باشم!
همہ ے این ریخت و پاش ها باج است!
بہ من!
براے بقیہ هم گرفتہ تا صدایشان درنیاید.
مادرم میگوید:خوشت نیومد؟!
آرام لب میزنم:چرا!
_وا! پس ڪو ذوق و تشڪرت؟!
ناراحت و منظور دار بہ پدرم زل میزنم:مرسے بابا!
سپس روے برمیگردانم و بہ سمت اتاق حرڪت میڪنم،نزدیڪ در اتاق میرسم محڪم میگویم:من امسال ڪنڪور دارم هیچ چیز نمیخوام!
"هیچ چیز" را غلیظ میگویم،ادامہ میدهم:اگرم بخوام خودم انتخاب میڪنم!
و این بار بہ دو ڪلمہ ے "خودم" و "انتخاب" تاڪید دارم.
نگاهے بہ جمع مے اندازم ڪہ متعجب نگاهم میڪنند و در اتاق را مے بندم.
اگر چند روز پیش بود خودم اصرار بہ خریدنش داشتم اما رشوہ براے زندگے ام قبول نمیڪنم!
قدرت انتخاب و استقلالم را بہ یڪ موبایل نمے فروشم.
با حرص ڪولہ و چادرم را روے تخت مے اندازم،بہ آن موبایل و ڪامپیوتر دست نخواهم زد،بچہ نیستم ڪہ با یڪ شڪلات گولم بزنند.
راضے نخواهم شد...
بہ پیوند با هادے...!
یاد حرف هاے خودم و مطهرہ مے افتم،ڪاش بیاید وضعم را ببینید.
خب همین ڪارها را میڪنند ڪہ آدم عشق و عاشقے را تجربہ نمیڪند!
همہ چیز بہ زور!
غافلم ڪہ همہ ے دنیا دست بہ یڪے ڪردہ تا هر طور ڪہ شدہ بچشم این اجبار شیرین را...
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
👈 🏻 ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉 🏻
👈 🏻 برداشتن آے دے ها از روے عڪس مورد رضایت نیست 👉 🏻
💔 زیباے من! روزے ڪہ رفتے با خودم گفتم
چیزے ڪہ دیگر برنخواهد گشت زیبایے است... 💔
#فاضل_نظرے
#آیه_های_جنون
#قسمت_بیست_و_پنجم
#بخش_سوم
با خوشحالے میگویم:اِ! مبارڪہ.
هم جا میخورم هم خوشحال میشوم،سریع ڪنارش مے نشینم:بہ منم باید بدے ڪار ڪنما!
نچے میگوید و ادامہ میدهد:مالہ خودمہ!
آرام با مشت بہ ڪتفش میڪوبم:اصلا مالہ بابامہ استفادہ میڪنم!
مثل بچہ ها شروع بہ بحث میڪنیم.
_بابا براے من خریدہ!
پدرم چشم غرہ اے بہ هر دویمان مے رود و جدے میگوید:گفتم فردا ڪامپیوتر بیارن نصب ڪنن تو و یاسین استفادہ ڪنید،لب تاپ مالہ نوراس!
یاسین سریع میگوید:بابا! لب تاپ نہ،لپ تاپ.
پدرم دستش را در هوا تڪان میدهد:خب لپ تاپ!
نورا مثل بچہ ها برایم زبان درازے میڪند و میگوید:حالا میذارم بعضے روزا نگاش ڪنے!
سپس میخندد.
زیر لب با خندہ میگویم:ڪوفت!
میخواهم از جایم بلند شوم ڪہ صداے مادرم نزدیڪ میشود،در حالے ڪہ سینے چاے بہ دست بہ سمتمان مے آید میگوید:ڪادوے آیہ را ندادے مصطفے؟!
متعجب نگاهم را میان مادر و پدرم مے چرخانم.
این همہ دست و دلبازے آن هم یڪدفعہ؟!
روے مبل ڪنار پدرم مے نشیند و سینے چاے را روے میز میگذارد،براے همہ چاے آوردہ و براے من شیرڪاڪائو.
نگاهے بہ من مے اندازد و میگوید:اِ! تو ڪہ هنوز لباساتو عوض نڪردے!
ڪولہ و چادرم را برمیدارم:دارم میرم.
همین ڪہ مے ایستم پدرم میگوید:اون جعبہ سفیدہ مال توئہ!
نورا با لبخند نگاهم میڪند و چشمڪ میزند:من ڪہ میدونم چیہ خوش بہ حالت!
ناخودآگاہ لبخند میزنم،با ذوق جعبہ را برمیدارم،هرچند میدانم این ریخت و پاش بے دلیل نیست!
شروع میڪنم بہ باز ڪردن جعبہ،نگاهم بہ تصویرے ڪہ روے جعبہ نقش بستہ میخورد.
موبایل!
شڪم تبدیل بہ یقین میشود!
مادرم با خوشحالے میگوید:دیگہ وقتشہ داشتہ باشے!
موبایل را بیرون میڪشم.
اولین چیزے ڪہ جلب توجہ میڪند نماد سیب گاز خوردہ معروف است!
موبایلے ڪہ پدرم راضے نبود داشتہ باشم و صلاح نمے دانست،آن هم از همچین برندے!
همہ چیز دستگیرم میشود،نفسم را بیرون میدهم.
نورا همانطور ڪہ موبایل را از دستم میڪشد میگوید:میخواے لپ تاپو بدم بهت اینو بدہ من! رنگش چقدر قشنگہ صورتے!
چیزے نمیگویم،فقط سعے دارم آرام باشم!
همہ ے این ریخت و پاش ها باج است!
بہ من!
براے بقیہ هم گرفتہ تا صدایشان درنیاید.
مادرم میگوید:خوشت نیومد؟!
آرام لب میزنم:چرا!
_وا! پس ڪو ذوق و تشڪرت؟!
ناراحت و منظور دار بہ پدرم زل میزنم:مرسے بابا!
سپس روے برمیگردانم و بہ سمت اتاق حرڪت میڪنم،نزدیڪ در اتاق میرسم محڪم میگویم:من امسال ڪنڪور دارم هیچ چیز نمیخوام!
"هیچ چیز" را غلیظ میگویم،ادامہ میدهم:اگرم بخوام خودم انتخاب میڪنم!
و این بار بہ دو ڪلمہ ے "خودم" و "انتخاب" تاڪید دارم.
نگاهے بہ جمع مے اندازم ڪہ متعجب نگاهم میڪنند و در اتاق را مے بندم.
اگر چند روز پیش بود خودم اصرار بہ خریدنش داشتم اما رشوہ براے زندگے ام قبول نمیڪنم!
قدرت انتخاب و استقلالم را بہ یڪ موبایل نمے فروشم.
با حرص ڪولہ و چادرم را روے تخت مے اندازم،بہ آن موبایل و ڪامپیوتر دست نخواهم زد،بچہ نیستم ڪہ با یڪ شڪلات گولم بزنند.
راضے نخواهم شد...
بہ پیوند با هادے...!
یاد حرف هاے خودم و مطهرہ مے افتم،ڪاش بیاید وضعم را ببینید.
خب همین ڪارها را میڪنند ڪہ آدم عشق و عاشقے را تجربہ نمیڪند!
همہ چیز بہ زور!
غافلم ڪہ همہ ے دنیا دست بہ یڪے ڪردہ تا هر طور ڪہ شدہ بچشم این اجبار شیرین را...
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
👈 🏻 ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉 🏻
👈 🏻 برداشتن آے دے ها از روے عڪس مورد رضایت نیست 👉 🏻
💔 زیباے من! روزے ڪہ رفتے با خودم گفتم
چیزے ڪہ دیگر برنخواهد گشت زیبایے است... 💔
#فاضل_نظرے
۲۴.۱k
۲۸ فروردین ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.