.

.
آموخته ام
انسان هايي هستند که ديوار بلندت را مي بينند
ولي به دنبال همان يک آجر لق ميان ديوارت هستند که،

تو را فرو بريزند ...!
تا تو را انکار کنند ...!
تا از رويت رد شوند ...!

مراقب باش !
دست روزگار هلت ميدهد ؛
ولي قرار نيست تو بيفتي ،

اگر بي تاب نباشي و خودت را به آسمان گره زده باشي ،
اوج مي گيري ...
به همين سادگي ...


تو خوب باش ،
حتي اگر آدم هاي اطرافت خوب نيستند ،

تو خوب باش ،
حتي اگر همه از خوبي هايت سو استفاده کردند

تو خوب باش ،
حتي اگر جواب خوبي هايت را با بدي دادند ،

تو خوب باش ،
همين خوب ها هستند که زمين را براي زندگي زيبا مي کنند

زندگي رقص واژگان است ؛

يکي به جرم تفاوت ، تنهاست ...

يکي به جرم تنهايي ، متفاوت ...

.