از تو دلگیرم و از دست خودم بیزارم. امشب اندازه ی

از تو دلگیرم و از دست خودم بیزارم. امشب اندازه ی یک عمر شکایت دارم
گرچه از جنس کویر است نگاهم اما
مثل ابری که دلش تنگ شده می بارم

آنچنانم که فقط حال مرا می فهمد
ناله ی ناخوش ِ افسرده و زار ِ تارم
حال ِ من حال ِ خوشی نیست ، دلم می لرزد
وای بر حال ِ من و حال ِ دل ِ بیمارم

ناگهان رفتی و دیوار به دیوارم ریخت
باز بر شانه ی بی جانِ خودم آوارم
بی تو این ثانیه ها می گذرد اما سخت
بی تو شب های زیادی ست که من بیدارم

کاش بودی و کمی حال مرا می دیدی
کاش بودی که سر از دامن غم بردارم
بارها خواسته ام سوی تو پرواز کنم
آه .. هر بار می افتد گِرهی در کارم