چقدر دوس دارم جای این خانمه باشم،یه جای دور از هم همه،برا

چقدر دوس دارم جای این خانمه باشم،یه جای دور از هم همه،برای خودم مزرعه داشتم،گاو و گوسفند و اردک و جوجه داشتم،چند تا بچه ی قد و نیم قد،زندگی ساده و همسایه های بی غل و غش، شومینه ی خونه همیشه روشن بود و بساط چایی ب راه،یه همسر مهربون و دلسوز،یه سفره ی ساده ی نون و پنیر اما لبخندهای واقعی و از ته دل، حس خوشبختی واقعی رو کم دارم.