تا پاییز فکر رفتن به سرش نزده

تا پاییز فکر رفتن به سرش نزده
کینه هایمان را به دست بارانش بسپاریم
تا از دلمان بشوید
غم هایمان را به دست باد بسپاریم
تا از شاخه ی دلمان جدا کند

زمستان که برسد دردهایمان یخ میبندند
لیز میخوریم زیر نگاه سنگین تنهایی
و آن وقت است که بغض و دلمان با هم می شکند

پاییز را از دست ندهیم...
زمستان اگر فصل شکستن بغض ها باشد
ایمان بیاوریم که پاییز فصل شکستن غصه هاست...