گمشده منپارت

گمشده من/پارت۹

(با کوگو) :
/نخیر.. *پاک کردن* فقط یکم خاک رفته بود.. /
(آیزاوا) :
/خب... بهرحال معذرت میخوام/رفتم سمت آلمایت.. /ببینم آلمایت چه اتفاقی افتاده؟ دکو، تو حالت خوبه؟ فکر نمیکردم بهوش بیای/
(دکو) :
/راستش من خودم هم خبر ندارم ولی بقیه بچه ها گفتن که کار کاچان بوده/کمی خم شدم و نشستم /کاچان معذرت میخوام که معطلت کردم اگه دوست داری میتونی بری ... بعدا حرف میزنیم/
(باکوگو) :
/خیله خب.... پس... فعلا/ دست تکون دادم و رفتم... نمیفهمم مشکل اون نفله چی بود اول میگه میخوام باهات حرف بزنم آخرش هم خشک خالی آدمو بیرون می کنه..

(از زبان نویسنده) :
آلمایت و آیزاوا با دکو حرف زدن و کمی اطلاعات از سم پیدا کردن تا به دکتر بدن و دکو هم پس از چند روز بالاخره مرخص شد. درسته که دستش شکسته بود ولی میتونست راه بره پاهاش اونقدرا هم آسیب ندیده بودن. ولی تو مدتی که تو بیمارستان بود باکوگو هرروز بهش سر میزد.

(دکو) :
/امروز بالاخره قراره برگردم خوابگاه واقعا دلم برای اینجا تنگ شده بود/با آیزاوا سنسه و آلمایت در رو بازکردیم و وقتی وارد شدیم همه بهم خوشامدگویی کردن.

خب معذرت که نمیتونم بیشتر از این بنویسم حالا نظری؟ حمایتی؟