زندگے مثل يڪ كامواست...

زندگے مثل يڪ كامواست...
از دستت كہ در برود، مےشود
كلاف سر در گم،
گره مےخورد،
مےپيچد بہ هم،
گره گره مےشود،
بعد بايد صبورے كنے، گره را بہ وقتش
با حوصلہ وا كنے...

زياد كہ كلنجار بروے گره بزرگتر مےشود،
کورتر مےشود...
يڪ جايے ديگر كارے نمےشود كرد،
بايد سر و تہ كلاف را بريد،
يڪ گرهء ظريف و كوچڪ زد، بعد آن گره را
توے بافتنے جورے قايم كرد، محو كرد،
جورے كہ معلوم نشود...

يادمان باشد
گره هاے توے كلاف،
همان دلخورےهاے كوچڪ و بزرگند
همان كينہ هاے چند سالہ
بايد يڪ جايے تمامش كرد، سر و تہش را بريد...

زندگے بہ بندے بند است بہ نام "حرمت"
كہ اگر پاره شود تمام است.