آن کس که شتاب دارد

آن کس که شتاب دارد ،
عاشق نیست ،
تشنه ای ست که معشوق را چشمه ی آب شیرین تصور کرده است .
وقتی دوید و رسید و نوشید و ورم کرد، رها می کند و
می رود .
محبوب ،
چشمه ی آبِ شیرین نیست ،
هوای خنکِ دمِ صبح است......