گفتم: "بالاخره که فراموشش می کنی ... اینجوری نمی مونه"

گفتم: "بالاخره که فراموشش می کنی ... اینجوری نمی مونه"

نفس عمیقی کشید و گفت:
"یادِ بعضی آدما هیچوقت تمومی نداره؛
با اینکه نیستن، با اینکه رفتن،
ولی هیچ وقت خاطره شون تموم نمیشه"

گفتم: ولی همین که نیستش، کم کم همه چی تموم میشه...

گفت: بودنِ بعضی از آدما، تازه از نبودنشون شروع میشه ... . .