قانون اساسی

12 آذر؛ سالروز تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

در دوازدهم آذر ماه 1358 نخستین قانون اساسی نظام بر پایه پیوند دین و سیاست در جمهوری اسلامی به تصویب ملت ایران رسید. در تاریخ انقلاب­ های جهان هیچ انقلابی را نمی توان یافت که به فاصله کمتر از دو ماه از پیروزی انقلاب و سقوط رژیم سابق، شکل نظام سیاسی جدید با همه پرسی ملت آن­هم با رای قاطع 2/ 98 درصدی رسمیت یابد. بلافاصله انتخابات تعیین خبرگان قانون اساسی برگزار شد و جمعی از دانشمندان و اسلام شناسان ایران از مرداد سال 58 قانون اساسی را تصویب کردند که در تاریخ معاصر کشورهای اسلامی بی نظیر است. حتی تصویب این قانون مصوب نمایندگان ملت هم باعث نشد که برای تایید بیشتر مردمی بودن این قانون به همه پرسی ملت گذارده نشود و چنین بود که در 12 آذر ماه 58 ملت ایران به قانون اساسی مصوب نمایندگان خود، مهر تایید زدند و این تازه آغاز راه تحقق عینیِ جمهوری اسلامی بود که بر اساس اصل ششم قانون اساسی آن اداره امور آن با اتکاء آرای مردمی از راه انتخابات قرار داده شد.

پس از گذشت یک دهه و پایان جنگ، فرصت مناسبی برای آزمودن و روشن شدن نقاط قوت و ضعف نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی آن بود. در سال 1368 امام خمینی(ره) به پیشنهاد برخی از مسئولان، فرمان بازنگری در قانون اساسی را صادر و در حکمی به رئیس جمهور وقت اعضای هیئت تدوین قانون اساسی و محدوده مسائل مورد بحث آن را  برای رفع نقایص و اشکالات قانون مصوب 1358 تعیین کردند.
   «شورای بازنگری قانون اساسی» از تاریخ 7 اردیبهشت 1368 کار خود را آغاز و تا تاریخ 20 تیر همان سال در 41 جلسه در مجموع 46 اصل قانون اساسی قبلی را تغییر داد و دو اصل به آن اضافه کرد. همه پرسی برای قانون جدید در 6 مرداد 1368 برگزار و با رأی آری 97 درصد از شرکت کنندگان به تصویب رسید.