زورم....

زورم....
به نبودن تو نمی رسد دیگر
نه شکستن ظرف ها
نه مچاله کردن نامه های بی جوابم برای تو
نه پاره پاره کردن لباس هایی که دوست داشتی بپوشم .
هیچ کدام آرام نمی کند این دلتنگی را .
به سرم زده سراغ آخرین راه مانده بروم!!!
تیزی تیغ روی رگ هایم ...
اما....
اما مادرم را چه کنم.