پدر کوهه پدر مثل یه صخره سخته سخته

پدر کوهه‌ ! پدر مثل‌ِ یه‌ صخره‌ سخته‌، سخته‌
دلش‌ اندازه‌ی‌ دریاس‌ ! شکوه‌ِ یه‌ درخته‌
پدر سختی‌ کشیده‌ امّا زانو خم‌ نکرده‌
لباش‌ خندون‌ِ امّا تو دلش‌ یه‌ تیکه‌ درده‌
نوازش‌ می‌کنه‌ ما رُ با دست‌ِ پینه‌ بسته‌ش‌
واسه‌ هَر آدمی‌ جا داره‌ تو قلب‌ِ شکسته‌ش‌

پدر ! سایه‌ت‌ برام‌ دارُ نداره‌ !
پدر ! دستات‌ُ می‌بوسم‌ دوباره‌ !
پدر ! قربون‌ِ اون‌ موهای‌ برفیت‌ !
بدون‌ِ تو سیاه‌ِ هَر ستاره‌ !

نتونستم‌ عصای‌ دست‌ِ لرزون‌ِ تو باشم‌
نتونستم‌ اُمیدِ قلب‌ِ ویرون‌ِ تو باشم‌
نتونستم‌ بشم‌ رفیق‌ِ غصه‌ی‌ شبونه‌ت‌
نتونستم‌ که‌ بردارم‌ غمی‌ رُ از رو شونه‌ت‌
ولی‌ تا آخرِ دنیا کنارِ تو می‌مونم‌ ،
همیشه‌ از دو دست‌ِ مهربون‌ِ تو می‌خونم‌

پدر ! سایه‌ت‌ برام‌ دارُ نداره‌ !
پدر ! دستات‌ُ می‌بوسم‌ دوباره‌ !
پدر ! قربون‌ِ اون‌ موهای‌ برفیت‌ !
بدون‌ِ تو سیاه‌ِ هَر ستاره‌ !