نه. جایی نیست که جای خالی ام احساس شود. مترو پُر از مردم

نه. جایی نیست که جای خالی‌ام احساس شود. مترو پُر از مردم است، رستوران پُر از مردم است، سرها پُر از مشغله‌های کوچک است. از دنیا بیرون لغزیدم و از دنیا چیزی کم نشد. باید باور کرد که ضروری نبودم. دوست داشتم ضروری باشم. دلم می‌خواست برای چیزی یا کسی ضروری باشم. نبودم.

- #ژان_پل_سارتر