یادمان رفت دگر رسم مسلمانی را

یادمان رفت دگر رسم مسلمانی را
ادب و حرمت و فرمایش قرآنی را

یادمان رفت که از کفر و ریا پاک کنیم
لکه ننگ و آن پینه ی پیشانی را

زیر موج علمش شرط فقط اخلاص است
بلکه هشیار کند غفلت انسانی را

شاید این موج سبب شد که ترک بر دارد
این دل صخره ای سنگی و سیمانی را

داغ تازه است و آن سوگ به یادم آمد
اشک در روز غدیر و شب بارانی را

فاطمیه که رسیده است بیا یاد کنیم
آن سفر کرده ی دلداده شمیرانی را

وعده ی ما شده در آخر این عمر "غریب"
تا که پایان بدهد غصه طولانی را

صادق_غریب...